Henryk Sienkiewicz
"Na jedną kartę"
Akt czwarty
Ten sam salon.
SCENA IX
Drahomir. - Józwowicz. - Jerzy.
(Jerzy zatrzymuje się z Józwowiczem obok drzwi).
Drahomir
To ty, Jerzy!
Jerzy
Nie zbliżaj się do mnie! Widziałem wszystko! Jesteś nikczemnik i tchórz!
Drahomir
Jerzy!
Jerzy
Złamaną przyjaźń, zdeptane szczęście, straconą wiarę w Boga i ludzi, cała pogardę dla ciebie i siebie - rzucam ci w twarz, by nie skalać ręki policzkiem.
Drahomir
Dosyć!
Jerzy
Nie zbliżaj się do mnie, bo utracę przytomność i mózgiem twoim obryzgam te ściany. Nie! nie chcę tego, przyrzekam. Daję ci w twarz, nikczemniku, czy słyszysz?
Drahomir
(Po chwili walki z sobą). Wobec Boga i ludzi oświadczam, że krew zmywa takie słowa.
Jerzy
Krew. (Pokazując na doktora:) Oto świadek twych słów.
Józwowicz
Służę panom.
(Zasłona spada)
Koniec aktu czwartego